• 24 kwi
  • 2020

Wspomnień czas

24 kwietnia  2020 r
.„Szczęśliwej drogi już czas” …  

Dzień 24 kwietnia 2020 roku  był dniem wyjątkowym nie tylko w historii XXXVII Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Terapeutycznymi im. Jana Pawła II w Poznaniu, ale przede wszystkim w życiu uczniów klas trzecich: żegnaliśmy pierwszy rocznik absolwentów.

Pani Dyrektor podziękowała wszystkim Rodzicom za pomoc i wsparcie w pracy z młodzieżą, za dodawanie otuchy i dzielenie się doświadczeniem. Szczególne podziękowania w formie listów  gratulacyjnych  zostały złożone  również Rodzicom, którzy w sposób szczególny zaangażowali się w życie szkoły i klasy oraz pomogli w założeniu Stowarzyszenia: ”My Wiemy Jak!”

Pani Dyrektor, Wychowawcy klas, Grono Profesorskie, Samorząd Uczniowski skierowali do trzecioklasistów  słowa  gratulacji, podziękowań i pożegnań.

W ten kwietniowy dzień wszyscy abiturienci ukończyli  naukę w liceum ogólnokształcącym. Uczniowie klas trzecich, którzy w szczególny sposób pozostawili ślad w historii Szkoły, wyróżnieni zostali nagrodami w postaci książek i dyplomów za  następujące osiągnięcia:

– wzorowe, bardzo dobre, dobre  zachowanie
– dobre wyniki w nauce i wysoką średnią ocen
– wysoką i stuprocentową frekwencję
– zaangażowanie w życie klasy i szkoły
– artystyczny głos, rozbrzmiewający na szkolnych uroczystościach
– wolontariat szkolny Klub Inicjatyw Społecznych 37
– działalność charytatywną

Wyjątkową postawę i godne reprezentowanie szkoły, humanistyczne uczniowskie talenty nagrodzono w kategoriach :

– Reprezentant szkoły,
– Bohater literacki,
– Cogito ergo sum.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt  tradycyjnego wręczenia tytułu i  statuetki Osobowość Roku

W roku szkolnym 2019/2020  statuetki: Osobowość Roku  wręczono czterem Absolwentkom  XXXVII Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Terapeutycznymi im. Jana Pawła II w Poznaniu.  

W ten kwietniowy dzień absolwenci słowa  wspomnień, refleksji, przeprosin, wdzięczności i  podziękowań  w formie zdalnych przemówień złożyli  Dyrekcji, Gronu Profesorskiemu, Pani Pedagog, Pani Psycholog, Pracownikom szkoły , Koleżankom i Kolegom.

Jak sami przyznali, w tym niecodziennym dniu (…) z jednej strony odczuwali  szczęście i dumę  z ukończenia liceum,, a z drugiej strony smutek z powodu rozstania z naszą ukochaną szkołą.

Niejednokrotnie akcentowali, że  (…) to miejsce, przez trzy lata stało się naszym drugim domem, miejscem integralnym naszego życia. To koniec, a zarazem początek. Koniec naszej edukacji w  szkole, szkole, która miała jeden szczytny cel, a mianowicie  została utworzona, by dać możliwość kształcenia  i przygotowania  do życia młodych ludzi z różnymi potrzebami edukacyjnymi,  by uwierzyli w siebie i wykorzystali swoje możliwości i mocne strony. To  jest niezwykła szkoła, to są  niezwykli uczniowie, nauczyciele i pracownicy. Tutaj każdy uczył się żyć, rozwiązywać problemy, pokonywać swoje słabości, dysfunkcje, strach, przygotowywał się do dorosłego życia. Raz było lepiej raz gorzej , odnosiliśmy sukcesy, doświadczaliśmy porażek, ale zawsze mogliśmy liczyć na wsparcie pracowników tej szkoły.

(…) Każdy z nas uczniów jest metaforycznym przedstawicielem epok, które poznaliśmy; jedni są oświeceniowcami, inni romantykami, czy realistami, widzącymi  świat z realnych  i behawioralnych oczu perspektyw (…)

(…)  Wiemy, że czwarty etap edukacyjny jest niezwykle ważny w życiu nastolatka, a  przekazaną  nam  w tym liceum   wiedzę teoretyczną i praktyczną, z pewnością  wykorzystamy w życiu. Skrzydła naszej wiedzy, małej lub dużej,  pomogą nam dotrzeć do naszych celów. A z wiedzą naszą, maszerować będziemy głośniej niż wojskowi w butach desantowych  i dumniej niż gwardia honorowa. Bo my jesteśmy nową armią wiedzy i kultury spod skrzydeł orła naszego białego, a centrum naszej polskości  stała się także  nasza szkoła,  niczym dworek w Soplicowie”

(…) Chcielibyśmy, aby wspólnie spędzone chwile pozostały w naszej pamięci, a gdy wspomnimy  naszą Szkołę, nauczycieli,  na ustach pojawił  się zawsze uśmiech.

(…)  Dziękując, życzymy Dyrekcji oraz Gronu Profesorskiemu, pracownikom szkoły kolejnych sukcesów w życiu zawodowym i prywatnym. Czas liceum będziemy wspominać bardzo długo,  może do końca życia, ze śmiechem, płaczem i tęsknotą za tym co już było i nigdy nie wróci.

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.
[…]
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy

[…]Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś – a więc musisz minąć.
Miniesz – a więc to jest piękne.

Drodzy Absolwenci XXXVII Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Terapeutycznymi im. Jana Pawła II w Poznaniu! Powodzenia na egzaminie maturalnym i „szczęśliwej drogi, już czas „ (…)

Wróc do wszystkich aktualności